Empatia, współczucie i współodczuwanie. Prawdziwe znaczenie i różnice

Crop woman tapping shoulder and comforting upset female friend while sitting at home together

Empatia to obecność i uwaga

Empatia nie oznacza dosłownego doświadczania uczuć innej osoby, ale raczej bycie obecnym i w pełni skoncentrowanym na doświadczeniu tej osoby. Jest to zdolność do akceptacji i bycia świadkiem uczuć innych, zachowując jednocześnie emocjonalną granicę, która pozwala na zachowanie własnej tożsamości i doświadczeń. Empatia wymaga od nas, abyśmy byli z drugą osobą, słuchali bez osądzania, otwierali się na drugą osobę i udzielali jej akceptacji, zrozumienia, niekoniecznie czując dokładnie to, co ona. Nie płaczę, gdy druga osoba płacze, choć może mnie to poruszać. Nie czuję złości, gdy druga osoba przeżywa złość i dzieli się nią ze mną. Nie czuję frustracji czy nienawiści, kiedy druga osoba ją przeżywa i dzieli się tym ze mną. Nie oceniam tego, nie analizuję, nie zaprzeczam ani nie odsuwam. Jestem przy tej osobie i przy jej doświadczeniu. Jest jak jest i to w pełni akceptuję, chociaż nie muszę rozumieć. W empatii skupiamy się na uczuciach i potrzebach drugiej osoby. Wchodzimy w „świat” drugiej osoby.

Współczucie – utożsamianie się z uczuciami drugiej osoby

Współczucie, z kolei, obejmuje chęć złagodzenia cierpienia drugiej osoby i często skłania do podjęcia konkretnych działań mających na celu pomoc. Współczucie może być motywowane przez empatię, ale dodaje element pragnienia aktywnego zaangażowania w rozwiązanie problemu czy ulżenie w bólu. Okazując współczucie włączasz swój świat do świata drugiej osoby – „Przykro mi, że tak się czujesz”. Nie ma już w pełni obecności przy drugiej osobie jak w empatii. Dochodzą tutaj twoje uczucia na daną sprawę, którą podzieliła się z tobą ta osoba.

Współodczuwanie – przeżywanie tych samych uczuć

O współodczuwaniu mówimy, kiedy przeżywamy te same emocje smutku, radości, niezadowolenia, frustracji, przybicia, znudzenia. Niekoniecznie odczuwamy je tak samo, bo każdy odczuwa je po swojemu, ale jednak odczuwamy te same emocje. Tak się mocno wczuwamy, że czujemy to samo co druga strona.

Kluczowe Różnice

  • Obecność vs. działanie: Empatia wymaga bycia pełnym świadkiem doświadczeń innej osoby, podczas gdy współczucie łączy tę świadomość z pragnieniem podjęcia działań mających na celu pomoc. Przy współodczuwaniu może być pragnienie podjęcia działań, a może też się pojawić coś co nas „uruchomi” w związku z odczuwanymi emocjami.
  • Emocjonalne oddzielenie: Empatia zachowuje emocjonalne oddzielenie, co pozwala na pełne zrozumienie i wsparcie bez przejmowania uczuć drugiej osoby, co zaburza nasz odbiór doświadczenia tej osoby. Współczucie może motywować do podjęcia działań, aby złagodzić te uczucia. Współodczuwanie udziela się emocjonalnie.

Wnioski

Zrozumienie różnicy między empatią, współczuciem a współodczuwaniem jest kluczowe dla efektywnej pomocy i wsparcia innych. Empatia, będąca głębokim zrozumieniem i obecnością przy uczuciach innej osoby, stanowi fundament dla współczujących działań. Współczucie buduje na tej podstawie, dodając element pragnienia interwencji i pomocy. Oba są niezbędne w budowaniu zdrowych, wspierających relacji i społeczności, gdzie ludzie czują się słyszani, rozumiani i wspierani.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *